“ အက်ဥ္း အက်ယ္ ”

* လမ္းကေတာ့ ေျဖာင့္တရ္
ေကြ႕ပတ္သြားစရာမလုိဘူး
သုိ႔ေပမယ့္ ဆူးမ်ားနဲ႔လမ္းက်ဥ္း ..

* လမ္းကေတာ့ မေျဖာင့္ဘူး
ေကြ႔ပတ္သြားစရာလုိတရ္
သုိ႔ေပမယ့္ ဆူးမဲ့တဲ့ လမ္းက်ယ္ ..

* လမ္းက်ဥ္းမွာ မီးပိြဳင့္မရွိဘူး
ေလွ်ာက္တဲ့သူေတြ ဆားနဲ႔သဲ
ယစ္မူးခ်င္ေစမယ့္ အရိပ္အေရာင္ေတြက
မခုိ႔တ႐ုိ႔ စြဲေဆာင္ဖုိ႔ေ၀း ..

* လမ္းက်ယ္မွာ မီးပိြဳင့္စားတရ္
ေလွ်ာက္တဲ့သူေတြ ထုနဲ႔ထည္း
ယစ္မူးခ်င္ေစမယ့္ အရိပ္အေရာင္ေတြက
လြမ္းေမာရီေ၀ ေစဖုိ႔ေဆး ..

* လမ္းက်ဥ္းက ေကာင္းကင္တံတားအခံ
လမ္းက်ယ္က ဆန္႔က်င္ဘက္ တံတားမဲ့
ႏွစ္လမ္းစလုံး လမ္းေတြအဆုံး
စီရင္မဲ့ေန႔ လြမ္းမဆုံး ..

“ တိမ္ .. လား ”

ဘ၀ဟာ တိမ္ေတြလုိ
ေလထဲမွာ ခဏတာ
လြင့္ျပယ္ေပ်ာက္ကြယ္သြားမယ္ ...

အဲဒီ အခ်ိန္တုိေလးအတြင္းမွာ
တိမ္ေတြလုိပဲ
အသြင္သ႑န္အမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔
ရႊာသြန္းေလမလား ...

သူ ( သက္တန္႔ ) ကေတာ့
ေကာင္းကင္ထက္မွာ
ေရာင္ျပန္ေနမွာပဲ ...

ဘာမွေတာ့ဟုတ္မယ္, မထင္ပါဘူး

`` လူဆုိတာ ´´

အေတြးမ်ားက
ကမာၻႀကီးလည္ေနတာထက္
အဆတစ္ရာလည္ေနတရ္ ..

အခ်ိန္ေတြက
ေနာက္ျပန္မလည္ေပမယ့္
စိတ္ေတြကေတာ့ ခ်ာခ်ာလည္ေနတရ္ ..

အတိတ္ေတြကုိ
လြမ္းစရာလုိ႔မွတ္ၿပီး
စားၿမံဳ႕ ( ျမဳပ္ ) ျပန္ေနတရ္ ..

အနာဂါတ္
အနက္ကာထားတဲ့ ပိတ္ကားကုိ
အေရာင္ျခယ္ခ်င္တရ္ ..

ပစၥဳပ္ပန္ကိုေတာ့
ဟာ ... !
ဆုိးလုိက္တာကြာလုိ႔
ညည္းျပန္ေရာ ..

`` သူငယ္ခ်င္း ´´

* သူဟာ လူသားျဖစ္လာခ်ိန္မွာ
တစ္ေယာက္တည္း ..
ေလာကႀကီးထဲကုိ ငုိေၾကြးျခင္းနဲ႔
စတင္လာတာပဲေလ ..
ေပ်ာ္႐ႊင္ျခင္း၊ ၀မ္းေျမာက္ျခင္းေတြန႔ဲ
ေမွ်ာ္လင့္ေနခ်ိန္မွာ
သူကေတာ့ `` အူ၀ဲ ´´ လုိ႔
ရယ္ေမာျခင္းနဲ႔လား .. ?

** ငယ္စဥ္မွာပဲဘ၀ရဲ႕
ခက္ခဲၾကမ္းတမ္းမႈေတြကုိ
မလႊဲမေသြခံစားရမွာပါလား ..
ဒီလုိေလာကရဲ႕ လွည့္စားမႈေတြေၾကာင့္
ေၾကကြဲျခင္း၊ ၀မ္းနည္းျခင္းေတြကုိ
ထပ္တူခံစားေပးႏုိင္တာ
ဘယ္သူမ်ားပါလဲ ..

** အခ်င္းခ်င္းရင္းႏွီးၾကစဥ္
မျမင္ႏုိင္တဲ့ သံေယာစဥ္ႀကိဳးစ
ရစ္ပတ္သြားတရ္ ..
မေမ့ပါနဲ႔လုိ႔ေတာ့ အႀကိမ္ႀကိမ္ေျပာခ်င္ေပမယ့္
ဖြင့္ဟမရတဲ့ မသိစိတ္ရဲ႕အတၱတစ္ခုေၾကာင့္
အရာရာဟာမတည္ၿမဲလုိ႔
ဘယ္သူကႏုတ္ဆက္ထြက္ခါြသြားမလဲ ဆုိတာ ( လက္မျပဘဲ )
ႀကိဳတင္မွန္းဆမရႏုိင္တဲ့ မနက္ျဖန္
မင္း ` သူ ငယ္ ခ်င္း ´