Tuesday, October 13, 2009
Hans Christian Andersen၏ ပံုျပင္မ်ား
Labels:
ပံုၿပင္ေလးေတြပါ
Hans Christian Andersen၏ ပံုျပင္မ်ား
တစ္ခါက ရြာတစ္ရြာမွာ ဆင္းရဲသား လင္မယားႏွစ္ဦးရွိတယ္။ တစ္ေန႔ေတာ့ သူတို႔ဟာ
ပိုင္ဆိုင္သမွ်ထဲက တန္ဖိုးအရွိဆံုးျဖစ္တဲ့ ျမင္းကိုေရာင္းျပီး
လိုအပ္တာေတြ၀ယ္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္ၾကတယ္။ ဒီလိုန႔ဲ အဘိုးအိုက ေစ်းထဲမွာ
ျမင္းကို ႏြားတစ္ေကာင္နဲ႔ လဲလိုက္တယ္။ ခဏေနေတာ့ အဘိုးအိုက ႏြားကို
ဆိတ္နဲ႔ လဲလိုက္ျပန္တယ္။ ဆိတ္ကို ငန္းနဲ႔ ငန္းကိုၾကက္နဲ႔ ၾကက္ကို
ပန္းသီးေတြနဲ႔ လဲလိုက္ျပန္တယ္။ အဘိုးအိုက ပစၥည္းတစ္ခုကေန တစ္ခုလဲေနရျခင္း
အေၾကာင္းရင္းက အဘြားအိုကို အံၾသမႈေတြ ေပးခ်င္လို႔ပဲျဖစ္တယ္။
အဘိုးအိုဟာ လဲလို႔ရတဲ့ ပန္းသီးေတြကို ထမ္းျပီး အိမ္အျပန္လမ္းက
အရက္ဆိုင္တစ္ဆိုင္မွာ နားေနတုန္း အဂၤလိပ္ႏွစ္ေယာက္နဲ႔ ဆံုခဲ့တယ္။ အလာပ
သလာပေတြ ေျပာရင္း သူလဲခဲ့တဲ့ ပစၥည္းေတြအေၾကာင္း ေျပာျပေတာ့ အဂၤလိပ္ေတြက
အဘိုးအိုကို တံုးအတယ္ဆိုျပီး ရီၾကတယ္။ အိမ္ျပန္ေရာက္ရင္ အဘြားအိုရဲ႔
အဆူခံရမယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္းကိ ု ေျပာေတာ့ အဘိုးအိုက အဆူခံရမွာ မဟုတ္ေၾကာင္း
ျငင္းပါတယ္။ ဒါကို အဂၤလိပ္ႏွစ္ေယာက္က တကယ္လို႔ အဘြားအိုရဲ႔ အဆူကို
မခံရရင္ သူတို႔မွာပါတဲ့ ေငြေတြေပးခဲ့မယ္ ဆိုတဲ့အေၾကာင္း ေလာင္းၾကေတာ့တယ္။
ဒီလိုနဲ႔ ၃ေယာက္သား အဘိုးအို အိမ္ကိုေရာက္လာခဲ့ၾကတယ္။
အဘြားအိုက အဘိုးအိုျပန္လာတာေတြ႔ေတာ့ ၀မ္းသာအားရ ထြက္ၾကိဳျပီး အဘိိုးအို
ေခြ်းသုတ္ဖို႔ ပု၀ါကမ္းေပး၊ ေရကမ္းေပးနဲ႔ အဘိုးအိုကို အေမာေျဖေစတယ္။
ျပီးမွ အဘိုးအို ေျပာျပတဲ့ အျဖစ္ေတြကို စိတ္၀င္တစား နားေထာင္တယ္။
ပစၥည္းတစ္ခုကေန ေနာက္တစ္ခု လဲေျပာင္းပံုကို အဘိုးအို ေျပာျပတဲ့အခ်ိန္မွာ
အဘြားအိုက ၀မ္းသာအားရနဲ႔ ...
"ဟာ... က်ဳပ္တို႔ ႏြားႏို႔ေသာက္ရျပီေပါ့"
"အင္း... ဆိတ္ႏို႔လည္း မဆိုးပါဘူး"
"ေအာ္... ငန္းေမြးေတြက သိပ္လွတာ"
"အင္း... က်ဳပ္တို႔ ၾကက္ဥစားရျပီေပါ့"
စတာေတြ ေျပာတယ္။ ေနာက္ဆံုး အဘိုးအိုက သူလဲလာတဲ့ ပန္းသီးကိုျပေတာ့
အဘြားအိုက စိတ္ပ်က္သြားပံု မျပဘဲ " အင္း.. ဒီည က်ဳပ္တို႔ ပန္းသီးကိတ္
လုပ္စားၾကတာေပါ့" လို႔ ေျပာျပီး အဘိုးအိုကို အားရပါးရ နမ္းလိုက္ေတာ့တယ္။
ပံုျပင္ရဲ႔ ေနာက္ဆံုးက ေျပာစရာမလိုေတာ့ပါဘူး။ အဂၤလိပ္ႏွစ္ေယာက္
ပါသမွ်ေငြေတြ ေပးခဲ့ရတယ္။
ပံုျပင္က ရိုးရိုးေလးပါ။ ပံုျပင္ကို ဖတ္စက သူ႔ရဲ႔ဆိုလိုရင္းကို
နားမလည္ခဲ့ဘူး။ စာေရးဆရာက တံုးအတဲ့ ဆင္းရဲသား လင္မယားကို
ကဲ့ရဲ႔ေ၀ဖန္ထားတာလား? ဒါမွမဟုတ္ ေလာင္းေၾကးေငြေတြ အႏိုင္ရေအာင္
ဇာတ္တိုက္ထားတာလားလို႔ ေတြးခဲ့မိတယ္။ တကယ္ေတာ့ ပံုျပင္က
အိမ္ေထာင္တစ္ခုမွာ အေျခခံျဖစ္တဲ့ လင္မယားႏွစ္ေယာက္ရဲ႔
ခြင့္လြတ္သည္းခံျခင္း၊ ေလးစားယံုၾကည္ျခင္းကို ျပခ်င္တာပဲျဖစ္တယ္။
အခ်စ္ဆိုတာ အႏုပညာတစ္မ်ဳိး
ခြင့္လြတ္ျခင္းက အခ်စ္ရဲ႔ ေက်ာ႐ိုးတဲ့
ျပင္ပေလာကမွာ အဘိုးအိုလို တံုးအတဲ့ အျပဳအမႈမ်ဳိးက တကယ္မရွိႏိုင္ပါဘူး။
လင္မယားႏွစ္ေယာက္ရဲ႔ ခ်စ္ခင္မႈ၊ နားလည္ခြင့္လြတ္မႈေတြက
အိမ္ေထာင္တည္ျမဲဖို႔အတြက္ အေကာင္းဆံုးနည္းေတြျဖစ္တယ္ ။
တစ္ေယာက္ရဲ႔အမွားကို တစ္ေယာက္က နားလည္ေပးမယ္၊
အျပစ္မျမင္ဘူးခြင့္လြတ္သည္းခံမယ္ဆိုရင္အိမ္ေထာင္ေရးဟာ
ပံုျပင္ထဲကအတိုင္းလွပႏိုင္ပါတယ္။
Share this article:
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment