Friday, October 30, 2009

ေပ်ာက္ေသာသား


ကေလးတို႔ေရ...
ဒီအပတ္မွာေတာ့ အန္တီတာတာက ေပ်ာက္ေသာသား
အေၾကာင္းကို ခ်စ္ေသာသားသားမီးမီး တို႔ကို ေျပာျပမယ္ေနာ္…
တစ္ခါတုန္းက...အရမ္းခ်မ္းသာၾကြယ္ဝတဲ့ ဖခင္ၾကီးမွာ သားႏွစ္ေယာက္ ရွိသတဲ့...
တေန႔ေတာ့ သားငယ္ေလးဟာဖခင္ၾကီးဆီသြားျပီး…အေဖ… အေဖ…
သားရသင့္ရတိုက္တဲ့ အေဖရဲ့အေမြဥစၥာေတြကို သားကိုခဲြေပးပါ...လို႔ ေတာင္းဆိုသတဲ့။
အဲဒီအခါ သူ့ရဲ့ဖခင္ၾကီးဟာ မျငိဳမျငင္ပဲ သားငယ္ကုိ ခဲြေ၀ေပးလိုက္သတဲ့။
အဲဒီလိုနဲ႔ တစ္ေန႔မွာ သားငယ္က သူပိုင္ဆိုင္တဲ့ ပစၥည္းဥစၥာေတြကို သိမ္းၿပီး
ဟိုးအေ၀းၾကီး မွာရွိတဲ့ ၿပည္တစ္ၿပည္ကို ထြက္သြားေလသတဲ့။

အဲ့ဒီ ၿပည္မွာပဲ သူ့မွာပါလာတဲ့ ဥစၥာပစၥည္း ေတြကို သံုးၿဖဳန္းမူးယစ္
ေသာက္စား ေပ်ာ္ပါး ေနတာေပါ့။ အဲဒီလိုနဲ႔ တၿဖည္းၿဖည္း
သူ႔မွာပါလာတဲ့ ပစၥည္းဥစၥာေတြ ကုန္ခမ္းသြားပါ ေလေရာကြယ္…
ပစၥည္းဥစၥာေတြ ကုန္ခမ္းသြားေတာ့ အေပါင္းအသင္းလဲမရွိ၊ ကူညီမဲ့သူလဲမရွိ၊
စားစရာလဲမရွိပဲ အလြန္ဒုကၡဆင္းရဲ ဒုကၡေရာက္ပါေလေရာ။ဗိုက္ကလဲအရမ္းဆာ၊
ဒုကၡကလဲေရာက္ေနေတာ့ အလုပ္ရွာမွၿဖစ္မယ္ ဆိုၿပီးလယ္သမား တစ္ေယာက္ဆီမွာ အလုပ္သြားေတာင္းတာေပါ့၊
…သခင္ၾကီး---သခင္ၾကီး---ကြ်န္ေတာ္ အလုပ္လုပ္ပါရေစ အလုပ္လုပ္ခြင့္ၿပဳပါ…
လို႔ ေတာင္းဆိုလိုက္တယ္။လယ္သမားၾကီးက …ဟိုမွာရွိတဲ့ ၀က္ေတြကို ထိန္းေက်ာင္းရမယ
္… ဆိုၿပီး အလုပ္လုပ္ခြင့္ၿပဳလိုက္တယ္။၀က္ေတြကို ေကြ်းေမြးေနတဲအခ်ိန္မွာ ဗိုက္ကလဲဆာေတာ့ ၀က္ေတြစားတဲ့ အစာေတြကိုၾကည့္ၿပီး စားခ်င္စိတ္ေပၚလာတာေပါ့ကြယ္။
ေနာက္ဆံုးမွာေတာ ့ သူ့ရဲ့ဖခင္ၾကီးကို သတိရလိုက္တယ္။
ငါ့အေဖရဲ့အိမ္မွာ အလုပ္လုပ္တဲ့ သူေတြေတာင္ ၀လင္စြာစားရတယ္၊ ငါကေတာ့ သူမ်ားတိုင္းၿပည္မွာ ေသမတတ္အငတ္ခံေနရတယ္၊ ငါအေဖဆီကိုပဲ ၿပန္သြားေတာ့မယ္… ဆိုၿပီးဆံုးၿဖတ္ခ်က္ခ်လိုက္တယ္တဲ့။ …အေဖ့ကိုေတ႔ြရင္ သူ့ရဲ့အမွားေတြကို ၀န္ခံမယ္၊ အလုပ္တစ္ေနရာ ေတာင္းၿပီး အလုပ္အေကြ်းၿပဳမယ္… လို႔ အၾကံနဲ႔ အေဖ့ဆီကုိ ၿပန္သြားတာေပါ့ကြယ္။

အိမ္၀င္းနားကိုလည္းေရာက္ေရာ ၿပံဳးရႊင္ေနတဲ့ မ်က္နွာနဲ႔ ဖခင္ၾကီးက ၀မ္းပန္းတသာ သူ႔ဆီကို ေၿပးလာဆီးၾကိဳ ေနတာေပါ့။

သားငယ္ကို ေတြ႔တဲ့ဖခင္ၾကီးက သနားတဲ့စိတ္နဲ႔ သားငယ္ရဲ့လည္ပင္းကို ၾကင္နာယုယစြာ ပိုက္ဘက္နမ္း႐ွုုတ္တယ္တဲ့။

သားငယ္က သူ့ရဲ့အၿပစ္ေတြကို ဖခင္ၾကီးထံမွာ၀န္ခ်ေတာင္းပန္တယ္

…အေဖ…အေဖ…သားရဲ့အၿပစ္ေတြကို ခြင့္လႊတ္ပါ၊ အေဖ့ကိုေရာ ဘုရားသခင္ကိုေရာ သားၿပစ္မွားမိပါတယ္၊ သားကို ကြ်န္ေနရာမွာဘဲ ထားပါ…လို႔ ေတာင္းပန္တယ္။

ဖခင္ၾကီးက သူ႔ရဲ့တန္ဖိုးၾကီးတဲ့ ဝတ္လံုကိုယူၿပီး သားငယ္ေလးကို ၿခံဳေပးရံုသာမကပဲ သူ႔မွာရွိတဲ့ လက္ဝတ္တန္ဆာ ေတြကိုပါ ဝတ္ဆင္ ေပးလိုက္တယ္။ သူ႔ရဲ့ငယ္သားေတြကို ေခၚၿပီးအိမ္မွာ ဝလင္ဆူၿဖိဳးတဲ့ သိုးကေလးကို သတ္ၿပီး ေပ်ာ္ပြဲရႊင္ပြဲ လုပ္ဖို႔ စီစဥ္ခိုင္းတယ္။

ေပ်ာ္ပြဲရႊင္ပြဲမွာ တီးမွုတ္ေနတဲ့ အသံေတြကို အလုပ္ကၿပန္လာတဲ့ သားၾကီးက ၾကားေရာ ငယ္သားတစ္ေယာက္ကို ေမးလိုက္တယ္၊ သူ႔ရဲ့ညီ ၿပန္လာလို႔ က်င္းပတဲ့ပြဲ ၿဖစ္ေၾကာင္းကိုလဲ သိေရာဖခင္ၾကီးကို အရမ္းစိတ္ဆိုးတာေပါ့။ ဘာၿဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ သားၾကီးအတြက္ သူ့ရဲ့ဖခင္ၾကီးက တစ္ခါမွ ေပ်ာ္ပြဲရႊင္ပြဲ လုပ္မေပးဖူးဘူးေလ။

ဖခင္ၾကီးက စိတ္ဆိုးေနတဲ့ သူ့ရဲ့သားၾကီးကို ေတြေတာ့ အၿပင္ကို ထြက္လာၿပီးၾကိဳတာေပါ့။

ဖခင္ၾကီးက… လာ၊သားၾကီး မင္းရဲ့ညီေလးကို ေသၿပီလို႔ထင္ထားတာ အခုရွင္ရက္နဲ႔ အိမ္ၿပန္ေရာက္လာတယ္၊ ဘယ္ ေလာက္ ဝမ္းေၿမာက္စရာ ေကာင္းသလ ဲအထဲကိုဝင္ၿပီး ၾကိဳဆိုလိုက္ပါအုန္း …လို႔ သားၾကီးကို ေခ်ာ့ေမာ့လိုက္တာေပါ့။

အဲ့ဒီလို ေပ်ာက္ေသာသားကို ၿပန္ေတြ႔တဲ့ ဖခင္ၾကီးက ဝမ္းေၿမာက္သလို သားတို႔သမီးတို႔လဲ ဘုရားသခင္နဲ႔ ေဝးေနၿပီး ဘုရားသခင္ ဆီကိုၿပန္လာရင္ ဘုရားသခင္က အဲ့ဒီဖခင္ၾကီးထက္ ပိုျပီး ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ ရွိမွာေပါ့ကြယ္။

အဲ့ဒါေၾကာင့္ သားတို႔သမီးတို႔လဲ ဘုရားသခင္ကို မေမ့ဘဲ ေပ်ာက္ေသာသားလို လမ္းမမွားရေအာင္ ဘုရားသခင္ဆီမွာ အျမဲတမ္းခြန္းအား ယူဖို႔ အန္တီတာတာ ေျပာခ်င္ပါတယ္။

ေနာက္အပတ္မွာ ဒီထက္ပိုျပီး စိတ္ဝင္စားစရာ ေကာင္းတဲ့ က်မ္းစာထဲက အေၾကာင္းအရာ ေလးေတြကို ဆက္လက္ ေျပာျပ သြားမယ္ေနာ္… သားသားမီးမီး တို႔ကို ဘုရားသခင္ ေကာင္းခ်ီးေပးပါေစ…အာမင္း။

0 comments: